Νευροεπιστήμη (25 άρθρα)

Να μία φράση που αξίζει να κρατήσεις από αυτό το TED talk του Ντέιβιντ Άντερσον:

Using [the now-available drugs] to treat a complex psychiatric disorder is a bit like trying to change your engine oil by opening a can and pouring it all over the engine block. Some of it will dribble into the right place, but a lot of it will do more harm than good.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ >

Αυτός ο άνθρωπος μιλάει με πολύ ιδιαίτερο τρόπο. Γρήγορα, αστεία, περίεργα. Αλλά αυτά που λέει είναι πολύ ξεκάθαρα και ενδιαφέροντα. Εδώ που τα λέμε, μας δυσκόλεψε αρκετά σαν ανθρωπότητα να λύσουμε το μυστήριο της πτήσης των εντόμων, και ακόμα έχουμε κάμποσες σημαντικές απορίες. ΔΙΑΒΑΣΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ >

Αυτό το νέο είναι καταπληκτικό. Μέσα στους επόμενους μήνες προγραμματίζεται να γίνει η πρώτη εγχείρηση του εμφυτεύματος της φωτογραφίας, το οποίο θα συνδεθεί κατ' ευθείαν με το νευρικό σύστημα του ασθενή. Οπότε, αν όλα εξελιχθούν όπως προβλέπεται, το χέρι θα μεταδίδει στον εγκέφαλο σε πραγματικό χρόνο την αίσθηση της αφής, αλλά και θα δέχεται εντολές για κινήσεις. Αισθητήρες αφής υπάρχουν στην άκρη κάθε δακτύλου και στην παλάμη. Δηλαδή, θα πιάνει κάτι και θα το νιώθει, το παρεδώσε χεριού-εγκεφάλου θα είναι αμφίδρομο! Ένα προηγούμενο μοντέλο είχε δοκιμαστεί επιτυχώς το 2009. Αυτή τη φορά, ο Ιταλός ασθενής θα χρησιμοποιήσει το χέρι για ένα μήνα και, αν όλα πάνε καλά, ένα βελτιωμένο μοντέλο θα είναι έτοιμο σε δύο χρόνια.

Χέρια, αυτιά, μάτια, αυτή η λίστα συνεχίζει να μεγαλώνει. Όμως πέρα από την δραματική καλυτέρευση της ζωής των ανθρώπων που θα τα "φορέσουν", τούτες οι εξελίξεις σημαίνουν και κάτι ακόμα, σημαντικό για όλους. Αυτά τα προσθετικά άκρα είναι χειροπιαστές αποδείξεις της ολοένα μεγαλύτερης κατανόησης του εγκεφάλου που αποκτούν οι επιστήμονες.

Περισσότερες πληροφορίες για το χέρι, μπορείς να διαβάσεις εδώ.

Έχει ήδη αποκαταστήσει μερικώς την όραση σε 30 ασθενείς, έχει εγκριθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση και έπεται η έγκριση του FDA. Πρόκειται δηλαδή να δούμε την πρώτη ευρέως προσιτή λύση για τους ανθρώπους με μία γενετική πάθηση στον αμφιβληστροειδή, που στο δυτικό κόσμο προσβάλλει περίπου 1 στους 4000 ανθρώπους. Δοκιμές της καινούριας συσκευής έγιναν σε τριάντα άτομα, από 28 έως 77 ετών. Όλοι έπασχαν από πλήρη απώλεια όρασης, και τα αποτελέσματα ήταν πολύ ενθαρρυντικά. ΔΙΑΒΑΣΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ >

Νάτη, εδώ, προχωρά με ταχείς ρυθμούς.

Αφού περιγράψει την πολύ ενδιαφέρουσα μεθοδολογία της ομάδας, ο Άλαν Τζόουνς μπαίνει στο ψητό:

So what can scientists learn about this data? [...] Two great examples are drugs, Prozac and Wellbutrin. These are commonly prescribed antidepressants. [...] So if you want to understand the action of drugs, you want to understand how they're acting in the ways you want them to, and also in the ways you don't want them to. In the side effect profile, etc., you want to see where those genes are turned on. And for the first time, we can actually do that.

Θέλεις δηλαδή να δεις σε ποιά κύτταρα του εγκεφάλου δρα ένα φάρμακο. Πληροφορία με προφανή χρησιμότητα. Και με τις μεθόδους που περιγράφει στο βίντεο, μπορείς να το δεις. Σε πόσα (και ποιά) από τα εκατό δισεκατομμύρια νευρικά κύτταρα. ΔΙΑΒΑΣΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ >

Το θέμα ακούγεται εκτός τόπου και χρόνου, ε; Δεν είναι καθόλου. Τα BCI (brain-computer interface) έχουν βελτιωθεί, και το κόστος έχει πέσει δραματικά. Με 300€ μπορεί ο καθένας σήμερα να αγοράσει μια συσκευή που φοράει στο κεφάλι, και μετά από σύντομο calibration της συσκευής να ελέγχει το PC με τη σκέψη. Απλά καταπληκτικό.

Τα προβλήματα ξεκινάνε μόλις ΔΙΑΒΑΣΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ >