Άνθρωπος (129 άρθρα)

Να ένα ωραίο βιντεάκι για μια ωραία ιδέα: Την μετάγγιση αίματος.

Ανάμεσα στα υπόλοιπα, μαθαίνουμε ότι η πρώτη καταγεγραμμένη μετάγγιση επιχειρήθηκε το 1667 σε ένα δεκαπεντάχρονο αγόρι, με δότη ένα πρόβατο. Πρόβατο! Από θαύμα, το αγόρι έζησε. Έτσι η διαδικασία επαναλήφθηκε έξι μήνες αργότερα, σε ενήλικα αυτή τη φορά, ο οποίος και πάλι έζησε.

Βεβαίως τα κίνητρα τότε δεν είχαν σχέση με την αναπλήρωση του αίματος και τη χειρουργική, αλλά με τη μεταφορά στοιχείων της προσωπικότητας από ένα δότη στον άλλο, ή την παρασκευή ελιξηρίων νεότητας και άλλα τέτοια αλχημιστικά. Όταν λοιπόν άρχισαν να πεθαίνουν ασθενείς, το πείραμα εγκαταλείφθηκε (ας υπογραμμιστεί άλλη μια φορά πόσο τυχεροί ήταν οι πρώτοι πειραματιστές. Σήμερα ξέρουμε τα 23542 πράγματα που μπορούν να πάνε στραβά στις μεταγγίσεις, από θρόμβωση μέχρι, ξερωγώ, λάθος ομάδα αίματος!)

Τελικά η πρώτη μετάγγιση από άνθρωπο σε άνθρωπο έγινε το 1880. Λίγο μετά ανακαλύφθηκαν οι ομάδες αίματος Α και Β, ενώ η μελέτη των ομάδων Ρέζους έδωσε πρακτικά αποτελέσματα τη δεκαετία του 1940. Σήμερα που καταλαβαίνουμε κάπως καλύτερα πόσο απίστευτα πολύπλοκο μίγμα ουσιών είναι το ανθρώπινο αίμα, έχουν ταυτοποιηθεί συνολικά 32 συστήματα ομάδων αίματος (τα 2 είναι το ΑΒ0 και το Rh), αλλά ευτυχώς δεν χρειάζεται δύο άνθρωποι να είναι 100% συμβατοί σε όλες τις ομάδες, αλλιώς δε θα βρισκόταν δότης ποτέ.

Εσύ δίνεις αίμα; Δεν είναι κακή ιδέα, ψάξτο.

Μετά από τη λήψη σύντομου ιατρικού ιστορικού, τη μέτρηση της αρτηριακής πίεσης και του αιματοκρίτη ο γιατρός της αιμοδοσίας κρίνει αν μπορείς να δώσεις αίμα τη δεδομένη στιγμή.
Πρόκειται για μια ανώδυνη διαδικασία. Το μοναδικό ενόχλημα είναι ένα μικρό τσίμπημα από τη βελόνα και μετά απλά ανοιγοκλείνεις τη γροθιά σου για να διευκολύνεις τη ροή του αίματος. Οι περισσότεροι εθελοντές αιμοδότες περιγράφουν πόσο όμορφα νιώθουν από την προσφορά τους. Λαμβάνεται λιγότερο από το 1/10 του αίματος περίπου, 450ml από τα 5 λίτρα που έχει ο άνθρωπος. Ο όγκος που χάνεται αναπληρώνεται σε 10 λεπτά μετά την αιμοδοσία. Θεωρείται ότι η κινητοποίηση του μυελού των οστών είναι και ευεργετική για τον οργανισμό.
Είναι ακίνδυνη για τον αιμοδότη. Δεν υπάρχει περίπτωση να μολυνθεί ο αιμοδότης από AIDS ή άλλο μεταδιδόμενο νόσημα αφού οι βελόνες που χρησιμοποιούνται είναι μιας χρήσεως και αποστειρωμένες. Ο όγκος αίματος που δίνει ο αιμοδότης αντικαθίσταται αμέσως, το πλάσμα σε μια μέρα και τα ερυθρά αιμοσφαίρια σε ένα μήνα.
Η αιμοδοσία διαρκεί περίπου δέκα λεπτά. Για την όλη διαδικασία από τη συμπλήρωση του ερωτηματολογίου μέχρι να φύγεις υπολόγισε περίπου μισή ώρα.
Αίμα μπορεί κανείς να δώσει κάθε 3-4 μήνες.

Ο Ρέι Κούρτσβαϊλ είναι ο εφευρέτης-που-έγινε-εκατομμυριούχος και μελλοντολόγος, που προβλέπει πως το 2040 η ανθρωπότητα όπως την ξέραμε τελειώνει, και θα ζήσουμε όλοι για πάντα σε μια τεχνολογική ουτοπία, συνεχίζοντας το ταξίδι μας στον Γαλαξία απερίσπαστοι από τα προβλήματα που μας κράτησαν πίσω αιώνες τώρα. Έχει αναφερθεί και άλλες φορές στο Blue Dot, αλλά μόνο αποσπασματικά.

Να τώρα δύο βίντεο. Στο ένα αναλύει συνοπτικά τρεις πολύ καλούς λόγους για τη δημιουργία Τεχνητής Νοημοσύνης, και στο άλλο περιγράφει ένα (κοντινό) μέλλον, όπου ο καθένας μας θα έχει και μία ψηφιακή γραμματέα να διευκολύνει τη ζωή του (πού υπογράφω;)

Πέρα από αυτά, από τη δεκαετία του '80 γράφει βιβλία και κάνει διάφορες προβλέψεις. Η Wikipedia έχει ολόκληρο λήμμα αφιερωμένο σε αυτές, ταξινομημένες κατά δεκαετία. Πολλοί του προσάπτουν ότι μιλάει μόνο με γενικότητες και ασάφειες, οπότε φυσικά και θα πέσει μέσα (πράγμα που μέχρι τώρα έχει συμβεί κάμποσες φορές). Στην προσωπική του σελίδα μπορείς να διαβάσεις ένα pdf με τίτλο "How my predictions are faring", όπου ο ίδιος κάνει μια αποτίμηση. Μη σου γράφω εγώ, διάβασέ το και κρίνε.

Αλλά πρώτα ρίξε μια ματιά στο παρακάτω ψιλοεπεξεργασμένο απόσπασμα από τη σελίδα 127, και πες μου αν δεν εύχεσαι με όλη σου την ψυχή να έχει δίκιο και να προλάβουμε να τα δούμε με τα ματάκια μας όλα αυτά τα θαυμαστά:

Wealth and power in the age of intelligent machines is increasingly becoming a function of innovation and skill. The cornerstones of power during the Industrial Revolution -geography, natural resources, and manual labor- are rapidly diminishing in importance and relevance. We are entering a world in which wealth can be beamed across the world by satellite, smart weapons can reach their destinations from thousands of miles away, and some of the most powerful technologies in history require only tiny amounts of material resources and electricity. We can only conclude that the strategic variables controlling our future are becoming technology and, in particular, the human intellectual resources to advance technology.

Τίποτα ιδιαίτερο μέχρι εδώ, απλά διαπιστώνει τα αυτονόητα. Ας δούμε όμως παρακάτω:

For thousands of years governments have demonstrated the possibility of forcing people to perform manual labor. It is a fortunate truth of human nature that creativity and innovation cannot be forced. To create knowledge, people need the free exchange of information and ideas. They need free access to the worlds's accumulated knowledge bases.

Societies that restrict access to [technology] for fear of the disseminiation of unctontrolled knowledge [...] are faced with a fundamental dilemma. If they provide their engineers and professionals in all diciplines with advanced workstation technology, they are opening the floodgates to free communication. On the other hand, if they fail to do so, they will increasingly become an ineffectual third-rate power.

 

Innovation requires more than just computer workstations and electronic communication technologies. It also requires an atmosphere of tolerance for new and unorthodox ideas, the encouragement of risk taking, and the ability to share ideas and knowledge. A society run entirely by government bureaucracies is not in a position to provide the incentives and environment needed for entrepreneurship and the rapid development of new skills and technologies.

 

Computer technology may lead to a flowering of individual expression, creativity, and communication or to an era of efficient and effective totalitarian control. It will all depend on who controls the technology. A hopeful note is that the nature of wealth and power in the age of intelligent machines will encourage the open society. Oppressive societies will find it hard to provide the economic incentives needed to pay for computers and their development.

Τι λες; Φύγαμε για Singularity;

Κάθε λίγους μήνες συνηθίζω να ψάχνω στο Google τι κάνει ο Τζεφ Χώκινς, πώς τα πάει με την κατανόηση του εγκεφάλου μας. Ίσως έχεις δει εκείνο το παλιό TED talk του, όπου περιγράφει πώς είμαστε πολύ κοντά στο να φτιάξουμε υπολογιστές που θα δουλεύουν όπως ο εγκέφαλος (οι τωρινοί υπολογιστές δεν έχουν και πολλή σχέση). Ε, δεν έλεγε λόγια του αέρα, η υπόθεση προχωράει, και στο αποπάνω βίντεο μπορείς να δεις πού βρισκόταν το καλοκαίρι.

Να πούμε επίσης ότι μετονόμασε την εταιρεία του από Numenta σε Grok, θέλοντας να τονίσει-γιορτάσει το γεγονός ότι πλέον δεν κάνουν μόνο έρευνα, αλλά έχουν και έτοιμο εμπορεύσιμο προϊόν (που το λένε Grok).

Και να και δύο λινξ με αναλυτικότερες συνεντεύξεις, μία στο Atlantic, και άλλη μία στο Wired.

- I have to ask, why would you want to build super-intelligent machines?

 

- We can make the world more efficient, we can save energy, we can save resources, we can help detect diseases. When I ask myself, What’s the purpose of life?, I think a lot of it is figuring out how the world works. These machines will help us do that. Many, many years from now, we’ll be able to build machines that are super-physicists and super-mathematicians, and explore the universe. The idea that we could accelerate our accretion of knowledge is very exciting.

Πόσος καιρός λες να περάσει μέχρι να τον προσλάβει κι αυτόν η Google;

Θα προσπαθήσω να σε πείσω να αφιερώσεις λίγο χρόνο σε αυτό το κείμενο. Η βασική του θέση είναι η εξής:

If you have the cognitive capacity to live life as you choose, you should be able to do that. Your species is completely irrelevant.

Αφορμή είναι η ιστορία ενός χιμπατζή, του Τόμυ, που ζει σε μια αποθήκη της Νέας Υόρκης σε συνθήκες όχι ιδανικές. Και η προσπάθεια δικηγόρων και νομικών να τραβήξουν την υπόθεσή του στα δικαστήρια με την ελπίδα κάτι να αλλάξει. Πρωτοστάτης και πρωταγωνιστής, ο δικηγόρος Στιβ Γουάιζ. Να δύο ακόμα αποσπάσματα από το κείμενο:

There can be equally no doubt that Tommy is imprisoned for a single reason: despite his capacities for autonomy, self-determination, self-awareness, and dozens of other allied and connected extraordinarily complex cognitive abilities, he is a chimpanzee.

 

Likewise, even humans whose cognitive capacities are well below those of chimpanzees — people with severe mental disabilities, infants whose brains won’t ever develop, adults with severe dementia — are granted some rights. They might be kept in institutions, or have certain decisions made for them, but they can’t be owned or experimented upon. That isn’t simply because they satisfy some arbitrary genetic standard, argues Wise, or qualify via legal loophole for the protections of fully abled humans. It’s because they have capacities of autonomy and selfhood, however limited, that we as a society value so deeply.

Ίσως τα δικαιώματα των ζώων να μην είναι πολύ ψηλά στη λίστα με τις προτεραιότητές σου. Και εννοείται πως αν το κάθε ζώο αποκτούσε αύριο το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης δε θα μπορούσε να λειτουργήσει και πολύ καλά η κοινωνία μας. Οπότε ας πούμε προς το παρόν ότι η εφαρμογή μιας νέας τέτοιας πολιτικής αντιμετώπισης των ζώων δεν τίθεται σα θέμα. Διαφωνείς όμως με τα εγγλέζικα αποσπάσματα που έβαλα εδώ; Αν ναι, πώς; Γιατί; Τυχόν αναλυτικά σχόλια θα εκτιμηθούν.

Και τώρα πάτα εδώ για να το διαβάσεις/αποθηκεύσεις ολόκληρο για αργότερα σε τηλέφωνο/ταμπλέτα. Περισσότερα μπορείς να δεις και στη σελίδα του Nonhuman Rights Project.

Τα λέει ο Καρλ Σέιγκαν 40 χρόνια τώρα. Είναι πολύ σημαντικό να ξέρουν οι πολίτες μιας δημοκρατίας τι γίνεται στον κόσμο γύρω από τις εξελίξεις σε επιστήμη και τεχνολογία. Οι ίδιοι οι πολίτες εκφράζουν στις σχετικές έρευνες την επιθυμία τους να έχουν λόγο στις αποφάσεις που παίρνει η κοινωνία για τις εφαρμογές της επιστήμης, για τη χρηματοδότησή της, για όλα. Αυτή είναι μια υγιής στάση, αλλά with great power comes great responsibility. Η γνώμη του αδαούς δεν μετράει, δυστυχώς. Πρέπει να είμαστε όλοι στοιχειωδώς ενημερωμένοι γύρω από αυτά τα θέματα και σύμφωνα με πρόσφατες μετρήσεις, δύο στους τρεις φαίνεται πως δεν είναι.

Μόνο ο ένας στους τρεις Έλληνες (ποσοστό 32%) αισθάνεται ότι είναι πληροφορημένος για τις εξελίξεις στην επιστήμη και τεχνολογία, σύμφωνα με την τελευταία σχετική έρευνα του «Ευρωβαρόμετρου» για το 2013

Το αισιόδοξο της υπόθεσης είναι ότι πληθαίνουν όσοι ασχολούνται σοβαρά με την ενημέρωση/εκπαίδευση του κοινού. Στο πρόσφατο TEDxAcademy, ας πούμε, μίλησε και ο φυσικοχημικός Σπύρος Κιτσινέλης. Πολύ ενδιαφέρουσα η ομιλία, ενώ αν θες να ρίξεις μια ματιά στη δουλειά του μπορείς να πατήσεις εδώ κι εδώ.

Ναι, Μοέμβριο, με μι. Η Wikipedia γράφει ότι το "Movember" είναι μία μίξη του moustache και του November, και πρόκειται για μία οργάνωση με στόχο την ευαισθητοποίηση του κόσμου γύρω από τα θέματα ανδρικής υγείας -καρκίνος του προστάτη, κλπ. Το 2012 κατατάχθηκε μέσα στις 100 μεγαλύτερες μη κυβερνητικές οργανώσεις του κόσμου, οπότε δεν είναι παράλογο που ο κομάντερ Χάντφιλντ προσφέρθηκε να βοηθήσει -στο κάτω κάτω το μουστάκι είναι σήμα κατατεθέν του. ΔΙΑΒΑΣΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ >