βαλεντίνος (1 άρθρο)

Λυπούμαστε πολύ που σας το λέμε έτσι απότομα, αλλά η αγάπη δεν υπάρχει. Η αγάπη, τουλάχιστο, ως μακρόχρονο και διαρκές συναίσθημα, όπως περιγράφεται στις ταινίες και στη λογοτεχνία και στα ανθρώπινα όνειρα για τον παντοτινό έρωτα. Σύμφωνα με ένα βιβλίο της ψυχολόγου Μπάρμπρα Φρέντρικσον, αυτό που λέμε "αγάπη" δεν είναι παρά πολλές στιγμιαίες εκρήξεις θετικών συναισθημάτων που προκαλούνται από την επαφή (ακόμα και την απλή, καθημερινή) με άλλους ανθρώπους. Οποιουσδήποτε ανθρώπους -ακόμα και τυχαίους ανθρώπους στο δρόμο. Όλες αυτές οι μικρές στιγμές  λατρείας συνιστούν μαζί αυτό που συνολικά αποκαλούμε "αγάπη". 

Fredrickson's ideas about love are not exactly the stuff of romantic comedies. Describing love as a "micro-moment of positivity resonance" seems like a buzz-kill. But if love now seems less glamorous and mysterious than you thought it was, then good. Part of Fredrickson's project is to lower cultural expectations about love—expectations that are so misguidedly high today that they have inflated love into something that it isn't, and into something that no sane person could actually experience.

Μπορείς να διαβάσεις μια μεγαλύτερη ανάλυση για το βιβλίο της κυρίας Φρέντρικσον, το φαινόμενο "αγάπη" και μελέτες πάνω στο βιοχημικό της υπόβαθρο εδώ. 

Τέλος, αυτή είναι η ανθρωπολόγος Έλεν Φίσερ, που μιλάει εδώ για την αγάπη και εξηγεί την εξέλιξή της και την κοινωνική της σημασία.

Χρόνια πολλά!