Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός Συμπληρώνει Σήμερα 15 Χρόνια Σε Τροχιά

Στις 20 Νοεμβρίου του 1998 εκτοξεύθηκε από το Καζακστάν ένας ρωσικός πύραυλος Proton, με σκοπό να μεταφέρει σε "υψόμετρο" 400 χιλιομέτρων το αντικείμενο που βλέπεις στη φωτογραφία: Το λεγόμενο Zarya module (Ζάρια, που σημαίνει αυγή στα ρωσικά), σχεδιασμένο να αποτελέσει το πρώτο κομμάτι του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Το Ζάρια γύριζε μόνο του γύρω γύρω για κάποιες μέρες, μέχρι που στις 4 Δεκεμβρίου συνδέθηκε με το Unity module. Παρόμοιες αποστολές συνεχίστηκαν για δύο χρόνια, ώστε module το module, τουβλάκι τουβλάκι, να καταλήξουμε τελικά σε αυτό:

Τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, το ακριβότερο αντικείμενο που κατασκεύασε ποτέ η ανθρωπότητα.
Ακολουθούν μερικά εορταστικά λινξ:

1. Από την ESA

Η ESA έχει ετοιμάσει εδώ ένα ωραίο αλμπουμάκι με φωτογραφίες από κάμποσα στάδια συναρμολόγησης, με διαστημικά λεωφορεία και με αστροναύτες. Εδώ πάλι, έφτιαξε ένα ωραίο playlist στο YouTube. Σημείωση: Ενώ ο Σταθμός στηνόταν σιγά σιγά από το 1998, η πρώτη αποστολή αστροναυτών που τον κατοίκησαν κανονικά έφτασε στις 2 Νοεμβρίου του 2000.

2. Από την CSA

Canadian Space Agency δηλαδή. Από ένα σημείο της συναρμολόγησης του Σταθμού και μετά, οι λεπτοί χειρισμοί των μεγάλων modules απαιτούσαν τη χρήση ρομποτικού βραχίονα. Τη δουλειά ανέλαβε το Canadarm2 (Canada, και arm, και 2 -επειδή υπήρξε στο παρελθόν και 1). Είναι περήφανοι εκεί στον Καναδά για την οργανικής σημασίας συμμετοχή τους στα διαστημικά πράγματα, και σε αυτό το βίντεο παίρνεις μια ιδέα. Δεύτερος τρόπος να πάρεις μια ιδέα: Δες το καναδέζικο πεντοδόλαρο, με το Canadarm2 φαρδύ πλατύ πάνω του.

3. Το μέλλον του ISS

Εδώ μπορείς να διαβάσεις ένα ωραίο μεγάλο κείμενο για το μέλλον του ISS. Ελπίδα όλων είναι ότι θα καταφέρει να ξεπεράσει τα 20 χρόνια σε τροχιά, πράγμα που δεν είναι απίθανο να συμβεί.

So even if the station’s life is extended beyond 2020, it is coming down, eventually. NASA could try to salvage a piece here and there, but there are no plans to deconstruct it, so the controlled de-orbit will be a spectacular, fiery event. Too big to burn up completely, the station will crash somewhere in the open water of the South Pacific. It will be perhaps the most expensive man-made object that human beings have ever intentionally destroyed. This vision of the future will sink to the bottom of the sea, ending another chapter in the history of what people used to call the Space Age.