Με αφορμή την πρόσφατη είδηση ότι ο Τζέιμς Γουότσον έγινε ο πρώτος επιστήμονας που πούλησε το Νόμπελ του (για 4 εκατομμύρια και κάτι ψιλά), άρχισαν πάλι να μιλάνε γι' αυτόν.
Και φαίνεται ότι αρκετοί λένε πως ανακάλυψε το DNA.
Η ακριβής έκφραση που άκουσα σε απογευματινό δελτίο ειδήσεων γνωστού ραδιοφωνικού σταθμού ήταν ότι τιμήθηκε με βραβείο Νόμπελ "για την ανακάλυψη του μορίου DNA", το 1962.
Οπότε ας πούμε εδώ ότι το DNA ανακαλύφθηκε το 1869 από τον Ελβετό γιατρό Φρίντριχ Μίσερ, ο οποίος μελετούσε το πύον.
Βέβαια, για σχεδόν 100 χρόνια δεν ήξερε κανείς τι κάνει το DNA. Καθώς προχωρούσε ο εικοστός αιώνας και μαζί του προχωρούσε και η βιολογία, οι επιστήμονες άρχισαν να υποψιάζονται ότι ίσως και να χρησιμεύει στην μεταβίβαση της γενετικής πληροφορίας από γενιά σε γενιά. Κανείς δεν ήταν σίγουρος όμως, και μάλιστα η αντίθετη άποψη, ότι η γενετική πληροφορία είναι αποθηκευμένη σε πρωτεΐνες, είχε αρκετούς διάσημους υποστηρικτές μεταξύ των οποίων και ο -δις- νομπελίστας Λάινους Πόλινγκ.
Μόλις όμως οι Κρικ, Γουότσον και Φράνκλιν βεβαίωσαν την διπλή ελικοειδή δομή του DNA, το 1954, ήταν φως φανάρι ότι με τέτοιο απλό μηχανισμό κλωνοποίησής του είναι ιδανικό μόριο για αποθήκευση και μεταβίβαση πληροφορίας. Κι έτσι, στο δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα ο ρυθμός εξέλιξης της βιολογίας εκτινάχθηκε.
UPDATE: Αυτό είναι ένα πρωτότυπο update, που γράφεται πριν δημοσιευτεί το ποστ (το ποστ με θέμα "ο Τζέιμς Γουότσον δεν ανακάλυψε το DNA"). Με αφορμή τα παραπάνω λες "θα βάλω και το TED talk του Γουότσον να το δουν οι αναγνώστες", είναι πολύ ενδιαφέρον και ωραίο, από το μακρινό 2005. Και μπαίνεις στο YouTube και βλέπεις πως ο τίτλος της ομιλίας είναι "How I discovered DNA".
Ε, και νιώθεις λίγος, σταματάς να γράφεις, πας να κάνεις κάτι άλλο.
Θυμήσου ακόμα:
Το πρώτο σκίτσο της δομής του DNA
Η πρώτη φωτογραφία του DNA
Ένα infographic για το DNA
Υ.Γ.
Ας σταματήσει τουλάχιστον να λέει ο κόσμος πως ο Τζέιμς Γουότσον είναι ο εφευρέτης του DNA (το έχω ακούσει και αυτό).
Υ.Γ.2
Τα παραπάνω δεν επηρεάζουν πουθενά το βιβλίο του Γουότσον, την Διπλή Έλικα, που παραμένει καταπληκτικό ανάγνωσμα (και σύντομο).