Η δαρβινική εξέλιξη μας λέει ότι τα μάτια μας, κάτι κατ' εξοχήν πολύπλοκο και πολύ καλά "σχεδιασμένο", προέκυψαν σταδιακά, μέσα από εκατομμύρια χρόνια. Η κοινή λογική του μη εξοικειωμένου με αυτά τα πράγματα ανθρώπου μπορεί να αντιμετωπίσει ένα τέτοιο ενδεχόμενο με σκεπτικισμό. Πολλές απορίες προκύπτουν.
Πέρα από μια στοιχειώδη γνώση των μηχανισμών που οδηγούν την εξέλιξη (και υπάρχουν εξαιρετικές τηλεοπτικές σειρές αλλά και βιβλία που την προσφέρουν αυτή), βοηθάει να μάθει κανείς και όσα είναι γνωστά για τους "προγόνους" του ματιού, απλούστερες δομές που σε μικροοργανισμούς και διάφορα είδη ζώων παραμένουν ίδιες ακόμα και σήμερα.
Είναι επίσης αρκετά ενδιαφέρον/διασκεδαστικό να απαριθμεί κανείς τα ελαττώματα του "τέλεια σχεδιασμένου" ανθρώπινου ματιού, πόσο μάλλον όταν τα μάτια άλλων, κατά τα άλλα απλούστερων, οργανισμών (που εξελίχθηκαν ανεξάρτητα) δεν τα έχουν. Βεβαίως τέτοια επιχειρήματα δεν πιάνουν σε όλους τους ανθρώπους (exhibit A, exhibit B).
Αλλά τέλος πάντων, αφού ξέρουμε πώς δουλεύει, και ξέρουμε και τα ελαττώματα που του φόρτωσε η εξέλιξη, δεν θα μπορούσαμε να σχεδιάσουμε εμείς την βελτιωμένη έκδοση, ένα μάτι 2.0;
Οι επιστήμονες σε άκουσαν, και they're on it.
Από τα πολύ καλά βιντεάκια του TED ed.