Όταν οι άνθρωποι νόμιζαν πως η γη είναι επίπεδη, έκαναν λάθος. Όταν νόμιζαν πως η γη είναι σφαιρική, έκαναν λάθος. Αλλά αν νομίζεις ότι το να πιστεύει κανείς πως η γη είναι σφαιρική είναι το ίδιο λάθος με το να πιστεύει πως η γη είναι επίπεδη, τότε η σκέψη σου είναι πιο λάθος και από τα δύο μαζί.
Το απόσπασμα είναι από ένα κείμενο του Ισαάκ Ασίμωφ. Ένα άπολαυστικό κείμενο, όπου σε λίγες αράδες αναπτύσσει και αποσαφηνίζει τις έννοιες σωστό/λάθος. Πολύ συχνά βλέπεις, παρασυρόμαστε στη σκέψη μας από το απόλυτο των λέξεων "σωστό" και "λάθος" -πράγμα που φέρνει προβλήματα.
The basic trouble, you see, is that people think that "right" and "wrong" are absolute; that everything that isn't perfectly and completely right is totally and equally wrong. However, I don't think that's so. It seems to me that right and wrong are fuzzy concepts.
Προτείνω φυσικά να το διαβάσεις ολόκληρο αλλά αν δε θέλεις, ρίξε μια ματιά στα τελικά συμπεράσματα, που είναι πολύ σημαντικά:
In short, my English Lit friend, living in a mental world of absolute rights and wrongs, may be imagining that because all theories are wrong, the earth may be thought spherical now, but cubical next century, and a hollow icosahedron the next, and a doughnut shape the one after.
What actually happens is that once scientists get hold of a good concept they gradually refine and extend it with greater and greater subtlety as their instruments of measurement improve. Theories are not so much wrong as incomplete.
Αυτό. Οι θεωρίες των επιστημόνων για τα πράγματα δεν είναι λάθος, είναι ανολοκλήρωτες, ημιτελείς, χρήζουν βελτιώσεων. Αλλά η βελτίωση δεν σημαίνει απόρριψη των προηγούμενων συμπερασμάτων, σημαίνει σταδιακό ξεκαθάρισμά τους.
Even when a new theory seems to represent a revolution, it usually arises out of small refinements. If something more than a small refinement were needed, then the old theory would never have endured.
Περισσότερος Ασίμωφ, εδώ κι εδώ κι εδώ. Σε φωτογραφία, γράφοντας για το μέλλον της ανθρωπότητας, γράφοντας μια φανταστική ιστορία για το μέλλον της ανθρωπότητας, και γράφοντας μερικά ενδιαφέροντα ιστορικά στοιχεία για τη γλώσσα της χημείας.
UPDATE: Εδώ, το κείμενο διαβάζεται από έναν φαν (και έχει υποτιτλιστεί και στα ελληνικά από άλλον φαν). Επτά λεπτά από το χρόνο σου ζητάει, think about it.