Και με το για όλους εννοώ "όχι μόνο για τα σημερινά μωρά". Τα νέα φυσικά είναι εξαιρετικά αισιόδοξα.
Από την πρώτη στιγμή που έμαθα ότι οι γονείς των νεογέννητων πληρώνουν έξτρα για να καταψύξουν βλαστικά κύτταρα του μωρού για μελλοντική χρήση, σκέφτηκα ότι ο άνθρωπος που πρώτος είχε την ιδέα είναι ατσίδα. Το business model, ευφυές: "Με τις σημερινές γνώσεις και τεχνικές, μας είναι άχρηστα τα βλαστικά κύτταρα. Ποιος όμως ξέρει τί θα ανακαλύψει στο μέλλον η επιστήμη; Το μωρό που τώρα ξεκινάει η ζωή του, θα χρειαστεί βλαστικά κύτταρα."
Ε, φαίνεται πως προτού η επιστήμη ανακαλύψει τί θα κάνει με τα βλαστικά κύτταρα, ανακάλυψε πώς να τα φτιάχνει μόνη της -από δείγμα ούρων.
Λίγο πιο σοβαρά τώρα, δημοσιεύεται στο nature.com το abstract μιας εργασίας, όπου οι ερευνητές κατάφεραν με ικανοποιητικές αποδόσεις να διαφοροποιήσουν κύτταρα που βρίσκονται σε δείγμα ούρων του δότη, και να παραλάβουν βλαστικά κύτταρα. Στο μέλλον θα δούμε καταπληκτικές εφαρμογές, όπως ας πούμε μεταμόσχευση καρδιάς, όπου το μόσχευμα είναι καρδιά που έχει φτιαχτεί από τα ίδια τα κύτταρα του εγχειριζόμενου. Δηλαδή με μία κίνηση μηδενίζονται τόσο η πιθανότητα να μη βρεθεί δότης, όσο και η πιθανότητα να απορριφθεί το μόσχευμα. Και γράφω μόνο μια ενδεχόμενη εφαρμογή-κράχτη, αλλά είναι πολύ περισσότερες, εξίσου επαναστατικές όλες τους.
Για άλλη μια φορά, το μέλλον φαίνεται λαμπρό.