Πρώτα, για να προλάβω την περίπτωση να μην ξέρεις και τόσα πολλά γύρω από το θέμα, δυο λόγια για να βοηθήσω να καταλάβεις πόσο σημαντικό είναι αυτό που έγινε.
Χονδρικά μιλώντας, τα περισσότερα όργανα δεν αποτελούνται μόνο από κύτταρα. Για να πάρει το όργανο το σχήμα του, τα κύτταρα κάθονται πάνω σε έναν αδρανή σκελετό από δομικές, όπως ονομάζονται, πρωτεΐνες. Ίσως έχεις ακούσει το κολλαγόνο, που είναι μία από αυτές.
Ενώ λοιπόν έχουμε κάνει κάποια σημαντικά βήματα στον εργαστηριακό χειρισμό κυττάρων (σκέψου την τεχνητή γονιμοποίηση, ή και τα βλαστικά κύτταρα), ο δομικός σκελετός δημιουργεί κάποιες περιπλοκές όταν πάμε να δουλέψουμε με όργανα. Δεν είναι τυχαίο ότι μία ουροδόχος κύστη ήταν το πρώτο όργανο που μπόρεσαν οι ερευνητές να δημιουργήσουν στο εργαστήριο πριν λίγα χρόνια -που προφανώς έχει πολύ απλούστερη δομή από έναν πνεύμονα.
Ας δούμε τώρα το βίντεο, όπου ένας ερευνητής περιγράφει τι κατάφερε τώρα ο ίδιος και η ομάδα του.
Με λίγα λόγια, η ομάδα εργάστηκε με νεφρά ποντικών, και κατάφερε να παρακάμψει το πρόβλημα του δομικού σκελετού. Πήρανε έτοιμα νεφρά και, αφήνοντάς στα σε ειδικό διάλυμα για μερικές μέρες, απομάκρυναν όλα τα κύτταρα. Αυτό το λευκό που φαίνεται στο βίντεο μέσα στα βάζα είναι σχεδόν καθαρό κολλαγόνο, διατεταγμένο ακριβώς όπως και στα νεφρά ενός οργανισμού. Στη συνέχεια, άφησαν βλαστικά κύτταρα να "αποικήσουν" τον σκελετό, και σε δεκαπέντε μέρες είχαν φτιάξει ένα καινούριο νεφρό.
Σαν επιστέγασμα της επιτυχίας τους, μεταμόσχευσαν το νεφρό και στο ποντίκι που είχε δώσει τα βλαστικά κύτταρα. Το μόσχευμα δεν απορρίφθηκε, και το νεφρό επιτέλεσε τον φυσιολογικό του ρόλο χωρίς προβλήματα.
Η έρευνα δημοσιεύεται και στο Nature Medicine. Μπορείς να διαβάσεις περισσότερα στο newscientist.com.
Α, και αν σκέφτεσαι ότι προσωπικό απόθεμα βλαστικών κυττάρων για τέτοιες εφαρμογές σε ανθρώπους μπορούν να έχουν μόνο τα μωρά που γεννιούνται σήμερα, κάνεις λάθος και προτείνω να διαβάσεις αυτό.