6 Αυγούστου 2014

Ο Ρίτσαρντ Ντόκινς Έχει Φήμη Γραφικού, Και Κρίμα

douchekins

Τόσο ωραία βιβλία έχει γράψει. Ο τρόπος που έχει να περιγράφει δύσκολα θέματα με απλά λόγια τον εντάσσει στους ιδανικούς entry-level science popularizers να διαβάσει κανείς. Διάφορες ατάκες που έχει πει, είναι από λίαν εύστοχες μέχρι καταπληκτικές.

The universe we observe has precisely the properties we should expect if there is, at bottom, no design, no purpose, no evil and no good, nothing but blind pitiless indifference.

(και επίσης, αυτό)

Αλλά γιατί νιώθει τέτοια ανάγκη να είναι τόσο εριστικός; Δεν το βλέπει ότι πριζώνει τους διαφωνούντες περισσότερο; Και πέρα από τους διάφορους παλαβούς, υπάρχουν και αυτοί που συμφωνούν μαζί του στα στοιχειώδη (duh), αλλά διαφωνούν με τις μεθόδους του και δεν διστάζουν να κάνουν οξεία κριτική. Για παράδειγμα, να δύο εικόνες που έκαναν πρόσφατα τον γύρο των ίντερνετς:

attention-dawkins

dawkins-cycle

Είναι ένα μεγάλο θέμα αυτό, και με πολύ ενδιαφέρον θα διαβάσω τυχόν σχόλια με απόψεις αναγνωστών. Εγώ πιστεύω ότι ο Νηλ Ντεγκράς Τάισον το έθεσε πολύ κομψά:

Τι ωραία που θα ήταν να του έχει απαντήσει ειλικρινά ο Ντόκινς, και όχι με εξυπναδούλα. Πραγματικά με τρώει η περιέργεια.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ: