Τι Έκαναν Αυτοί Που Μοιράστηκαν Το Νόμπελ Ιατρικής 2013

Συνοψισμένο σε μια πρόταση, αυτό που έφερε το Νόμπελ στους τρεις φετινούς νικητές είναι το εξής:

Ξέραμε ότι τα κύτταρά μας μεταφέρουν ουσίες -από ινσουλίνη μέχρι νευροδιαβιβαστές μέχρι οτιδήποτε- από το ένα μέρος στο άλλο πακετάροντάς τες σε κυστίδια, σε σφαιρικές μεμβράνες, αλλά δεν ξέραμε πώς αυτές οι μεμβράνες πηγαίνουν στο σωστό σημείο ή πώς ξέρουν πότε να αδειάσουν το περιεχόμενό τους.

Αυτή τη διαδικασία μας αποκάλυψαν κομμάτι-κομμάτι οι τρεις τιμώμενοι ερευνητές, εργαζόμενοι ανεξάρτητα μεταξύ τους και σε βάθος 30 ετών. Αν θες να πάρεις μια ιδέα, πώς θα μας φαίνονταν αυτοί και παρόμοιοι κυτταρικοί μηχανισμοί αν μπορούσαμε να τους δούμε, ορίστε τα καλύτερα βίντεο για αυτή τη δουλειά.

Ας δούμε όμως τι έκαναν ο καθένας από τους τρεις νομπελίστες του 2013 χωριστά:

Ο Τζέιμς Ρόθμαν, 62 χρονών σήμερα, ξεσκάλισε τις πρωτεΐνες-φερμουάρ που ρυθμίζουν την πρόσδεση των κυστιδίων σε άλλες μεμβράνες και την ένωσή τους με αυτές. Και μπόρεσε να περιγράψει με ακρίβεια τις σχετικές διαδικασίες.

Ο Ράντι Σέκμαν, 64, μελέτησε τη μαγιά (αυτή που βάζουμε στο ψωμί και στη μπίρα) για να εντοπίσει τελικά μερικά γονίδια που ελέγχουν τον μηχανισμό των κυστιδίων. Και βεβαίως, επειδή ο Δαρβίνος είχε δίκιο, τα ίδια γονίδια τα έχουμε και εμείς, και πολλοί άλλοι οργανισμοί.

Και last but not least, ο Τόμας Ζίντχοφ, ετών 57, βρήκε τι είδους μοριακά σήματα περιμένει ένα κυστίδιο να λάβει, για να κινητοποιήσει τον πρωτεϊνικό μηχανισμό απελευθέρωσης των περιεχομένων του.

Οπότε νάτο όλο το παζλ, αποκωδικοποιημένο. Ξέρουμε τα γονίδια που στήνουν τις δομές αυτές στα κυστίδια, έχουμε ένα καλό μοντέλο των δομών και του τρόπου λειτουργίας τους, και ξέρουμε πότε λαμβάνουν σήμα από το περιβάλλον να λειτουργήσουν.

Μιλάμε για πολύ βασικές κυτταρικές λειτουργίες, σε λίγα χρόνια αυτά μπορεί να μπούνε σε σχολικά βιβλία. Και κάτι τόσο βασικό, μπορείς εύκολα να φανταστείς πόσα πρακτικά προβλήματα φωτίζει από νέες γωνίες. Όλη η ιστορία στις μολύνσεις του οργανισμού μας είναι τέτοιες μεταφορές ουσιών και παρεμβολές σε αυτούς τους κυτταρικούς μηχανισμούς.

Ένα μεγάλο μπράβο και στους τρεις νικητές του βραβείου Νόμπελ Φυσιολογίας και Ιατρικής, λοιπόν (όπως είναι ο επίσημος τίτλος).

Πάντως, αν πρέπει να διαλέξω έναν, φυσικά και διαλέγω τον Ράντι τον Σέκμαν.

Θυμήσου:
Τα καλύτερα animation μοριακής βιολογίας που είδες ποτέ