Βίντεο (284 άρθρα)

Να δύο πολύ καλές ιδέες. Νέος αποφοίτησε από το Χάρβαρντ, και αποφάσισε να κάνει τον γύρο του κόσμου. Αυτή ήταν η πρώτη. Μαζί κουβαλούσε και τον κύβο του Ρούμπικ του, οπότε εφάρμοσε την δεύτερη, που ήταν η εξής: Έβαλε περαστικούς να κάνουν από μία κίνηση ο καθένας, και τελικά 83 άνθρωποι από 11 χώρες τον βοήθησαν να τον λύσει, για να φτάσει ο ίδιος να κάνει την τελευταί κίνηση μπροστά στην πόρτα του σπιτιού του. Φυσικά το κινητό κινηματογράφησε όλο το εγχείρημα και να το βίντεο. ΔΙΑΒΑΣΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ >

Τόσο ωραία βιβλία έχει γράψει. Ο τρόπος που έχει να περιγράφει δύσκολα θέματα με απλά λόγια τον εντάσσει στους ιδανικούς entry-level science popularizers να διαβάσει κανείς. Διάφορες ατάκες που έχει πει, είναι από λίαν εύστοχες μέχρι καταπληκτικές.

The universe we observe has precisely the properties we should expect if there is, at bottom, no design, no purpose, no evil and no good, nothing but blind pitiless indifference.

(και επίσης, αυτό)

Αλλά γιατί νιώθει τέτοια ανάγκη να είναι τόσο εριστικός; Δεν το βλέπει ότι πριζώνει τους διαφωνούντες περισσότερο; Και πέρα από τους διάφορους παλαβούς, υπάρχουν και αυτοί που συμφωνούν μαζί του στα στοιχειώδη (duh), αλλά διαφωνούν με τις μεθόδους του και δεν διστάζουν να κάνουν οξεία κριτική. Για παράδειγμα, να δύο εικόνες που έκαναν πρόσφατα τον γύρο των ίντερνετς: ΔΙΑΒΑΣΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ >

Στις 20 Ιουλίου 1969, πριν 45 χρόνια ακριβώς, ο Νηλ Άρμστρονγκ και ο Μπαζ Όλντριν έγιναν οι πρώτοι γήινοι που βρέθηκαν στο φεγγάρι.  Οπότε να ένας καλός λόγος να θέλεις να είσαι 55 χρονών. Να έχεις ζωντανές αναμνήσεις από τις 20 Ιουλίου του 1969, που έβλεπες στην τηλεόραση κάτι συγκλονιστικό.

Το "In the Shadow of the Moon" είναι ό,τι πρέπει για σήμερα, μια ταινία-ντοκιμαντέρ του Ρον Χάουαρντ (Apollo 13, A Beautiful Mind, κλπ) με πολλές συνεντεύξεις φεγγαροπερπατητών και λοιπών αστροναυτών, με ενδιαφέροντα λόγια και πράγματα να μάθει κανείς, όλα σε μια διάχυτη νοσταλγική-συγκινητική ατμόσφαιρα. Σπέσιαλ αναφορά και στον Μάικλ Κόλινς, τον τρίτο επιβάτη της αποστολής Apollo 11, που όμως έμεινε καθ' όλη τη διάρκεια σε τροχιά, "πάνω" απ' τους άλλους δύο. The moon's own moon, όπως τον αποκαλούσε ο Καρλ Σέιγκαν.

(επίσης, στο 15:50: τσεμτρέιλς!) ΔΙΑΒΑΣΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ >

Ήδη ο τίτλος "How I became the real Iron Man" σε προδιαθέτει για ένα μη αντικειμενικό, αγιογραφικής φύσης ντοκιμαντέρ. Αλλά δεν πειράζει. Βλέπεται ευχάριστα και όλο και κάτι που δεν ήξερες θα μάθεις. ΔΙΑΒΑΣΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ >

Τι νέο trend είναι αυτό; Ντοκιμαντερίστες και γητευτές φιδιών που κάνουν καψώνι στα ζωάκια ενώ φιλμάρουν σε αργή κίνηση.

Φαντάζεσαι σοκ που θα παθαίνει το φιδι καθώς σκάει η νερόμπομπα στα μούτρα του; ΔΙΑΒΑΣΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ >

Σε αυτή την πολύ φρέσκια συνέντευξη, που αξίζει να παρακολουθήσεις και ολόκληρη, ο Λάρυ Πέιτζ με τον Σέργκεϊ Μπριν κουβεντιάζουν (βαθιά αναπνοή) για τις μηχανές αναζήτησης, τα αυτοοδηγούμενα αυτοκίνητα, για το σύστημα υγείας, για την διάρθρωση των πολυεθνικών εταιρειών και την τάση των διευθυντών να εστιάζουν στη βραχυπρόθεσμη στρατηγική, για το αντίκτυπο της τεχνολογίας στην κοινωνία -και τα θετικά αλλά και τα αρνητικά- και για το buzzword των εντρπρνρς, το περιβόητο disruption. ΔΙΑΒΑΣΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ >